Afgelopen week werd ik vanwege de uitgave van een boek geïnterviewd voor een krant. De eerste vragen van de interviewer draaiden vooral om mijn buitenkant: zag ik er niet te succesvol uit en was ik dan wel geloofwaardig? Ik werd er down van; waarom toch altijd die focus op de buitenkant?
Een paar dagen later ontving ik de foto’s van mijzelf die bij het artikel zouden worden geplaatst.
Ik schrok van mezelf; ik wist niet dat ik al zoveel rimpels had! En dat terwijl ik me van binnen vaak nog zo jong voel. Mijn man glimlachte naar me: ‘Ja, je hebt inderdaad een oude kop gekregen.’ Waar ik weer nijdig om was natuurlijk; zulke waarheden wil je van je man niet horen.
Verlangen
Waar de interviewer een succesvolle vrouw zag, zag ik een vrouw met rimpels waarbij de ‘aftakeling’ was begonnen. Ik vergrootte en verkleinde de foto’s, maar het werd er niet beter op. Zuchtend besefte ik: die focus op de buitenkant doet een mens geen goed. Beter is het de reis naar binnen te maken, op zoek naar het verlangen dat in je zit.
Lelijkste vrouw
Toen opende ik voor de glossy Stil de foto’s van Lizzie Velasquez. En ik zag daar niet Lizzie’s buitenkant, maar ik zag haar verhaal, dat we de afgelopen weken hebben opgetekend. Lizzie vertelt de hele wereld over haar innerlijke kracht. Ook al werd ze ooit betiteld als lelijkste vrouw op aarde, zij liet zich daar niet door uit het veld slaan. Die kracht haalt ze niet uit zichzelf, maar uit haar geloof in Iemand die groter is. Ze voelt zich ‘gezien’.
Zien
Het gaat om zien. Hoe ziet een ander jou, of zie je jezelf. Kijk je met de ogen van je hart, of met de ogen van een filmcamera? Dus heb ik het verhaal van Lizzie opnieuw gelezen, met tranen in mijn ogen. Daarna opende ik de foto’s van mijzelf weer. Ik zag daar geen succesvolle vrouw en ook geen vrouw met rimpels. Nee, ik zag daar mijn eigen kwetsbare zelf. In één oogopslag zag ik wat ik allemaal had meegemaakt, overwonnen en verloren. Ik zag mijn angsten en verlangens in dit enkele beeld gebundeld. En ik werd stil… Daarna wilde ik dansen, gewoon als een klein meisje.
Lizzie, ook al worden we gescheiden door oceanen, geef me je hand. Laten we al het oordeel van anderen en onszelf ontlopen….er zijn daar bloemen, daar ergens in het weidse land.
Let’s Switch,
Mirjam
Het verhaal van Lizzie Velasquez staat opgetekend in de glossy Stil die dit najaar verschijnt.
Stil is een magazine vol inspirerende verhalen, ontroerende spreuken en verstild beeld. Stil helpt je de reis naar binnen te maken en te ontdekken wat overgave aan het leven inhoudt. Zodat je elke keer opnieuw verrast en verwonderd zult raken.
Stil is los verkrijgbaar, maar ook in een stijlvol stiltepakket. De glossy is dan verpakt in een bijzondere doos die is om te bouwen tot Dutch Design Chair, de zogenaamde Soul Seat. Samen met een aantal aanvullende producten is dit een uniek geschenk of kerstpakket.